Biraz Yeşil Biraz Mavi

Hayat her gün yeni bir şey öğreterek geçiyor. Bazen acı, bazen tatlı... İşte böyle bunaldığımız, yüreğimizin daraldığı, içimizin sıkıldığı bir gün kendimizi evden dışarı attık. İyi ki öyle yapmışız. Biraz yeşil, biraz mavi, bolca oksijeni bulunca adeta tuttuğumuz nefesi yeniden almaya başladık. 

Her zaman şükrediyorum, her şey için milyon kere şükrediyorum. Elbette bi hikayesi var, ama bende yazacak zaman yok. Sadece bi merhaba demek, bir de bu kareleri arşivlemek için uğradım. En uygun zamanda daha uzun postlarda görüşmek üzere şimdilik hoşçakalın :)