Bahar geldi bizim kaybolan neşemiz de geri geldi. Kombin fotoğrafı çekelim derken biraz cıvıdık, konsantrasyon bozukluğu sonucunda bu kareler ortaya çıktı. Aslında hoşuma gitti bundan sonra hep böyle mi yapsam acaba ☺

 

Eskiden aynı model giyinen çiftleri gördüğümde amaan bu ne derdim. Hiç işim olmaz derdim. Ne gerek var derdim. Hatta itiraf ediyorum sinir olurdum. Amma velakin dostlarım büyük lokma yiyip büyük laf etmemek lazımmış. Aşağıdaki kare ne demek istediğimi gayet net anlatıyor sanırım ☻ Zamanla insan değişiyor, orası kesin. Şimdi Serhan la her gittiğimiz yerden ikimize hatıra tişörtler alıyoruz. Bunlar Amsterdam tişörtleri. Giyerken çok zevk alıyoruz ☻ Yani asla asla dememek lazımmış. Tecübeyle sabittir.

 

 

Pazar günü Ankara da hava 30 dereceyi de gösterdi ya artık tamamdır. Yine baharı görmeden yaz gelmiş demektir. Ama bundan şikayetim var sanmayın. Kış bitsin de bahar yaz hepsi olur. Biz de önce Hamamönü sonra Bahçeli 7 derken günü sokakta bitirdik. Evde işler vardı, alışveriş vardı, o vardı bu vardı hepsi yalan oldu. Öğle vakti çıktığımız eve akşam 9 da girebildik.

 

 

Bu da Hamamönünden klasik bir kare. Her sene aynı yerde benzer onlarca poz birikmiştir herhalde. Yine çok güzel çiçekler ekilmiş, çimler yemyeşil, ortam güzel, tavsiye ederim ☻

 

 

Haftasonunun hikayesi böyle. Sadece pazar günü tatil olunca fazla bir randıman alınamıyor. Yine de eksik kalmayayım bir merhaba diyeyim diye geldim, yeni bir yazıda buluşana kadar hoşçakalınnnn :)))

 

 

23 Nisanı fırsat bilip Alanya ya gidelim mi filan diye düşünürken bir baktık ordayız. O kadar ihtiyacım varmış ki gidince daha iyi anladım. Hem iş, hem başka şeyler çok boğulmuşum farkında olmadan. Üç günlük bile olsa farklı bir hava solumak, uzaklaşmak çok iyi geldi. Giderken yine yağmur eşlik etti yol boyu. Ama Alanya ya vardığımızda hava bildiğimiz ılık bahar havasına döndü. İncekum da plaja gittik kumlara ayağımı bastığım anda bütün negatif enerijinin akıp gittiğini hissettim.

 

 

Sonraki gün Dim Çayına gidelim diye çıktık. Meğer bir de Dim Mağarası varmış. Damlataş mağarasını görmüştüm ama burası çok daha büyük git git bitmiyor. İnanılmaz bir doğa harikası.

 

 

 

Dim mağarasına giderken dağ yolu yemyeşildi, huzuru bozarım korkusuyla insan konuşmaya bile korkuyor.

 

 

 

 

 

Dim mağarasının içi böyle. Sağa doğru 50 metre, sola doğru 300 metrelik tünel boyunca ilerliyorsunuz. Ve gördüklerinizin her biri usta ellerden çıkmış birer sanat eseri gibi.

 

 

Tabii size de hayranlıkla seyretmek düşüyor:

 

 

Çıkışta Dim çayı boyunca bir tur attık. O güzelim yeşillik bizi bizden aldı. Biz beton insanıyız, alışkın değiliz bu kadar yeşile :)

 

 

Alanya belediyesini tebrik etmek lazım. Çok güzel parklar yapmışlar.

 

 

 

Bir de kedi parkı var ki ben böyle bir yer hiç görmedim. Sadece kediler için yapılmış, yuvalar, mamalar, su kapları, oyuncaklar ne ararsan var. Ve tabii bir sürü kedi.

 

 

Limanda bir hatıra fotoğrafı. Çerçeve hazır siz de içine giriyorsunuz, iyi fikir di mi?

 

 

Alanya kalesinden akşam üstü manzarası.

 

 

 

Ve dönüş yolu. Bu konvoy nedir derseniz, jandarma durdurdu yola kaya düşmüş beklemeniz lazım dedi o dakikadan itibaren bir saate yakın bekledik.

 

 

Beklerken bir fotoğraf daha, otoban hatırası :)

 

Dünkü kasvetin üzerine babamın doğumgününü kutlamak için annemlere gittik. Yemek, pasta çay filan derken Elçin sürpriz yaptı yeni kumaşlar almış. Dün yüzümün güldüğü tek andı galiba ☺

 

 

Hangisini hangisiyle eşleştiririz, neyle neyi kullanırız, ne yaparız ne ederiz diye biraz hayal kurduk. Fillerin tatlılığına bakar mısınız ☺ 

 

 

Rengarenk şeker gibi.

 

 

İşte böyle... 

 

 

Bunlarda fillerimizin zoomlu hali ☺ Bu ciciler birşeylere dönüşecek ve inşallah hep beraber paylaşacağız yine burada.

 

Aynı firmadan bir de aşağıdaki bilekliği aldım. Sağlamlığı konusunda iyi not vermiyorum çünkü ilk takışta şeritlerden birinin bağlantı yeri açıldı. Ama hem çok beğendiğim modeli, hem de ucuz fiyatı yüzünden geri göndermedim. Çıkan parçayı tamir edebilirim. Ama biraz daha silikonuna kıysaydı yapan firma hiç uğraşmama gerek kalmayacaktı. 

Bizim de kocaman parklarımız, yeşil alanlarımız, bahçelerimiz, yürüyüş parkurlarımız, bisiklet yollarımız olsaydı ne olurdu? Ankaralı olanlar anlayacaktır beni, büyük çoğunluk aynı dertten muzdariptir, şu sevgili şehrimizde saydığım sosyal alanlar çok az maalesef. Cumartesi günü (Ankaranın kalan diğer nüfusuyla beraber sanırsam) Kuğulu parka gittik. Aman o ne kalabalık, bebeğini, pusetini, köpeğini, eşini dostunu kapan gelmiş. Yazık ya gidecek yer yok. Akla ilk burası geliyor. Yenileme çalışmalarından sonra eli yüzü düzelmiş parkın. Laleler filan ekilmiş güzel olmuş.

Dün Elçinlerle buluşup Tunalı da gezdik. Sonra yağmur sinyalleri alınca, biraz da yorulunca eve gittik. Taa ben  evlenmeden önce çanta yapmak için aldığımız kumaşlar iki yıldır bekliyordu. Hatta bir tanesini dikmişiz sapını yapamamışız kalmış. O zaman acemiliği atmak için küçük bir dikiş makinası almıştık. Bizim acemiliğe mi dayanamadı, yoksa çok mu kalitesiz bir makineydi bilmiyorum ama bir iki denemeden sonra bozulmuştu. Bizim kumaşlarda doğru dolaba. Taa ki düne kadar. Elçinin yeni aldığı kumaşlar, kalan eskiler filan derken bir baktık girişmişiz dikiş işine yeniden :) Pop art kumaşla acı kahveyi kombinleyelim dedik. Evdeki bir çantayı da ölçü için kalıp olarak kullandık. 

Ön ve arka yüzleri kestik. Üstüne şerit olarak acı kahve bant geçtik. En son alt ve yan kenarlardan da dikiş geçelim dedik ve doğru bir karar vermişiz çok daha düzgün durdu. Saplarını da kahverengiden diktik. Sonuç gördüğünüz gibi oldu.

İşte böyle bir dikiş macerası oldu. Şimdi yenileri için model ve renk düşünmeye başladık bile. Peki siz de beğendiniz mi :))

Yan tarafına çift sıra, önlerine de rastgele silikonladım. 

Ben sonuçtan memnun kaldım. Bu da zımba macerasının son ürünü. Gerçi artık bahar geldi ama olsun havalar soğuyunca hazır bekliyor olacak. 

Pazar günü zımbalar ortaya çıktı. Zaten yer gök zımba oldu ama yine de doyamadık gitti :) Ben de bu furyadan nasibimi aldım, almaya devam ediyorum. Daha önce pinterest ve Zet Fashion da gördüğüm zımbalı taç hoşuma gitmişti. Ben de konik zımbalarımı çıkardım. Bir tane düz siyah taç bir de japon yapıştırıcı.

Sonrası malum, sırayla yapıştırdım.

Hemen de taktım ☺

Pazar günü evde işler bitince küçük çaplı DIY çalışmalarına giriştim. Evdeki lacivert babeti biraz hareketlendirmek biraz da süslemek istiyordum. Eski hali sade dümdüz bir şeydi. Daha önce ki işlerden artmış lacivert danteli kurdele yaparak silikonla yapıştırdım. Üstüne bir tane de kare zımba. Oldu bitti. Önce böyleydi:

Ufacık bir dokunuşla 10 dakika içinde bambaşka bir babet oldu. Bayılıyorum böyle işlere ☻

Geçenlerde arkadaşımla (tamamen tesadüfen) outlet Mudo'ya gittik. Çok acımasız bir indirim vardı. Bu çantayı görür görmez beğendim. Almazsam olmazdı. Aldım ☺ Bugün de mor babetlerimle beraber kullandım. Sabah serin olduğu için trençkotumu giymeden çıkamadım. 

Ama sonunda babet mevsimini açtım, darısı sandaletlerin başına ☺

Mor saat ve küpemi de unutmadım. Saçlarımı görmezden gelin. Evet kestirmem gerek. Evet kıyamıyorum. Evet sarı saç uzamıyorrrr :( 

♥